Halil BEKTAŞ

Merhum Bahattin abi ile tanışmamıza Mustafa Özel vesile olmuştu. 1979 yılında Mustafa Özel ile kestane pazarında tanışmıştık. 1982 yılında Mustafa abi ‘Halil istersen birlikte öğrenci evinde kalabiliriz.’ dedi. Konuyu aileme açtım.Rahmetli babam da Mustafa abi ile görüştüler ve babam kabul etti. Öğrenci evi ile tanışmam ilk kez bu şekilde gerçekleşmişti. Tuhaf bir duygu tabi ki hayatımda ilk defa öğrenci evinde kalıyordum. Eve yerleştik ve buradaki hayatım heyecanlı bir şekilde başladı. Bu evin hayatımda çok renkli ve nimetle bir yeri vardı.

Bir gün okuldan (İzmir İmam Hatip) çıkıp eve geldiğimde mutfakta biri vardı. Elindeki paketleri (bakliyat vs.) itina ile dolaptaki raflara diziyordu.  Kısa bir süre tanımadığım, hayatımda ilk defa gördüğüm ve yaşamım boyunca birlikte yol yürüyeceğim abimiz Bahattin Yıldız’dan başkası değildi. Elindekileri öyle hassas ve özenli bir şekilde dolaplara yerleştirmesini uzun bir süre izlemişim ki Mustafa abimin bana seslenmesi ile kendime gelmiştim. Abi dedim, bu abi kimdir, nedir, necidir, bu yiyecekleri nereden bulmuş, niye bizim eve getirmiş, ücretini kim vermiş, gibi çocukluk yaşlarındaki soruları arka arkaya sıralamışım. O da üzümünü ye bağını sorma diye karşılık vermişti hiç unutmam. O öğrenci evi benim hayatımda yeni bir başlangıç olduğunu yıllar sonra fark edecektim. O evde tanıştığım arkadaş ve büyüklerim ile hala görüşürüm ve rabbime bu yüzden şükrederim. Lise ve üniversite yıllarından sonra iş hayatıma başladıktan sonra tekrar dost, arkadaş ve Bahattin abiler ile hasbihallere kaldığımız yerden devam ettik. Bahattin abi tam bir mücahit örneği idi. Her arkadaşın cenazelerine, düğünlerine mutlaka katılırdı. Bir yerlere giderken, yolunun üzerinde muhakkak dostlarına selam vermeyi ihmal etmez ve bu güzel davranışı bizlere de örnek olmuştu. Dünyanın her bir köşesinde muhakkak tanıdığı arkadaş-dostları vardı. Hatta Almanya’ya iş için fuara gidecektim. Bana üç tane telefon numarası verdi ve selam vermemi, tanışmamı istemişti. Hatırlarım, bir arkadaş tatil için dünyanın bir köşesine gidecekken duymuş ve ona da telefon numaraları vermişti. Arkadaşımız, abi orada da mı tanıdığın var diyerek şaşkınlığını gizleyememiştir. 

2010 yılı mayıs ayında rahmetli babam ağır hasta yatıyordu. Beni aradı ve dedi ki; hacı abi ile görüşüp helallik alalım, dedi. Yolculuğumuz var gitmek var dönmek yok demişti.  Babam ile görüştüler, güzel hasbihal ettiler, helalleştiler ve Afganistan’a gittiler. Gitmek oldu ve dönüş olmamıştı bizler için. Şuna eminim ki Bahattin abi bizleri cennette bekliyor ve bu inanış bana her daim kendime gelmemi ve az da üzüntümü unutturuyor. Rabbim tüm şehit ve ölmüşlerimize rahmeti ile muamelede bulunsun, bizlerin yar ve yardımcısı olsun inşallah.

Halil BEKTAŞ

Bu yazı bahattinyildiz.com için kaleme alınmıştır. Yayın Tarihi: 05.03.2021