Nazım BARDAKÇI

Bahattin Abi

     1959 Konya Beyşehir doğumluyum.1968 yılından beri İzmir ’de ikamet etmekteyim. Bahattin Yıldız abi ile 1986 yılında, şuan Konya’da ikamet etmekte olan, Mustafa Celep vesilesiyle tanıştm. O tarihlerde Çankaya civarında, Mimar Kemalettin caddesinde babam ile beraber bayan konfeksiyonu imalatı ile iştigal oluyordum. Babam, Bahattin abiyi yakınen tanıdıktan sonra, ona karşı ayrı bir muhabbet duymaya başladı. Babam, 1968 yılından beri M.T.T.B.’li öğrencilere burs verirdi, Bahattin abinin öğrenci çalışmaları yaptığını duyunca, ayrı sevindi. İşyerimiz İzmir’in merkezinde olduğundan, Bahattin abi sık sık ziyaretimize gelirdi. Ailecek Bahattin abiyi severdik, Dört kızımla da ayrı ayrı ilgilenir, onlarda ona ayrı bir muhabbet duyardı. Bahattin abimle Türkiye’nin bir çok il ve ilçesini beraber gezme imkanımız oldu. Bahattin abi, eşi Emine hanımın görevi sebebiyle Almanya’ya gitti. Bahattin abi, Almanya’ya gittikten sonra sık sık Türkiye’ye gelir, oradaki çalışmarla ilgili bize bilgi verir, Türkiye’deki çalışmalarına da devam ederdi.

Nazım ağabey'in verdiği röportaj

     Erzurum’dan Prof. Dr. Mustafa Ağırman Hocam, İzmir’in Kemalpaşa ilçesine konferansa gelmişti. Bizde o akşam, Dumlu Kara kardeşimle beraber Hocamızı dinlemeye gittik. O akşam, İzmir’e Almanya’dan Bahattin abi geldi. Dumlu Kara kardeşimizin oğlu Bilal Kara, havaalanından Bahattin abiyi aldı ve Kemalpaşa’ya geldiler. Mustafa Ağırman hocamla Bahattin abinin ayrı bir dostluğu vardı. O gece saat üçe kadar sohbet ettik.

     Bahattin abinin İzmir’e geldiği o günden şehadetine kadar haftanın en az beş günü gece on bire kadar birlikte vakit geçirdik. Güzel çalışmalar yaptık. Bosna’dan İzmir’in Bergama ilçesine 23 Nisan ile ilgili çocuklar gelmişti. Biz de o gün Bahattin Yıldız, Av. Ali Sarıaydın ve Selami Aldemir ile bilirkte Bergama’ya gittik. Bosna’dan gelen konukların başındaki kişi aslen Kerküklü, aynı zamanda Bosna’da Belediye Başkanı Yardımcısı, şair ve yazardı. Bergama eski belediye başkan yardımcısı olan Raşit Ürper abimiz bizleri misafir etti. Gecenin geç saatine kadar sohbet edip ayrıldık.

     İzmir’de Muammer Özer kardeşimiz, bana “Bahattin abi İzmir’e gelirse, babam Hacı Mehmet Özer görmek istiyor.” diye söyledi. Bir Cuma günü Bornova’da Güven Camiine gittik. Güven Camiine Halil Mezik Hocamıza birlikte Cuma namazını kıldıktan sonra hocamızın çayını içip sohbet ettik, Mehmet Özer amcayı ziyaret ettik. Mehmet amca:”Bahattin bir miktar para ayırdım, senin güzel çalışmalar yaptığını biliyorum.” dedi. Bahattin abi de “Mehmet amca Afganistan’a gidiyorum, oraya güzel bir eser yapalım.” dedi. Mehmet amca da “O zaman miktarı biraz daha artırayım sana vereyim bu parayı.” dedi. Bahattin abi de şimdi vermemesini, Afganistan’da yerleri ayarladıktan sonra göndermesini istedi. Bir doktor kardeşimizin de Afganistan’da yetimhane yapılması için güzel bir katkısı oldu.

     Kemalpaşa, Bornova’ya  da yakın olduğu için Bahattin abi: “Nazım, Eflatun Saygılı abiyle oğlu Bilal Saygılı’yı ziyaret edip bir çaylarını içelim.” dedi. Bilal Saygılı kardeşimize, Bahattin abinin Pazartesi günü Afgabistan’a gideceğini, bu sebeple doktor bir kardeşimiz için yetimhane, Mehmet Özer amcamız için de bir Külliye yapılacağını söyledim. Bilal kardeşimiz de Bahattin abiye bir miktar para vererek, “Abi bu senin tasarrufun, dilediğin gibi kullanabilirsin.” dedi. Sonra yolda giderken Bahattin abi:  “Nazım ziyaretlerimiz bereketlendi.” dedi.

     Günlerden Cumartesi, gece saat on bir de Bahattin abiyi evine bıraktım. Orada helalleştik. Bana döndü ve “Nazım çok dua et.” dedi. Ben de “Abi her zaman dua ediyoruz.” dedim ve ayrıldık.

     Bahattin abi Pazartesi günü İzmir’den İstanbul’a, Salı günü de Afganistan’a Kabil’e gitmişti. Bahattin abinin vefatından iki gün önceydi, günlerden cumartesiydi, İzmir’de Sefer Ceylan arkadaşımızın işyerinde çay içerken telefon çaldı, yabancı bir numara idi. “Alooo” diye gür bir ses geldi. Tabiki Bahattin abimin sesiydi. “Ne yapıyorsun abi” dedim. Bahattin abi: “Kunduzdayım, Ödemiş’ten Şehit Bilal Yaldızcı’nın mezarını ziyaret ettik. Şuanda da bir gül bahçesinde Faruk Aktaş ile çay içiyoruz.” dedi. Ben de “O gül bahçesi size yakışır.” dedim. “Pazartesi günü Kabil’de, Salı günü de nasip olursa İstanbul’da olacağım. Nazım, çok çok dua et.” dedi ısrarla ve helalleştik.

     Günlerden Pazartesi, Burhanettin Kansızoğlu arkadaşımız aradı,”Nazım, Bahattin abi Kunduz’dan Kabil’e giderken uçağı düşmüş.” dedi. Dondum kaldım, hiç birşey söyleyemedim. Cumartesi günü en son telefonla görüştüğüm, abimin pazartesi günü uçağı düştüğü söyleniyor! Hayatımda hiç bu kadar ağlamadım. Hiç bu kadar üzülmedim. Mavi Marmara’da şehit olan Cengiz Songür yakın akrabamdı, kardeşimdi. İki Şehit İzmir’li kardeşlerine ağır gelmişti. Mekanları cennet olsun.

Nazım BARDAKÇI

Bu yazı bahattinyildiz.com için kaleme alınmıştır. Yayın tarihi: 28.12.2020